رویکرد هرمنوتیکی ابن سینا به نصوص اعتقادی در اَضحویّه

رسالۀ اَضحویّۀ ابن سینا در بر دارندۀ دیدگاه هرمنوتیکیِ خاصّی در باب گزاره های اعتقادی قرآن و روایات است. وی در این رسالهآورده است که این گزاره ها را عموماً باید به معنای حقیقی گرفت نه به معنای مَجازی، امّا ظاهر این گزاره ها برای رسیدن به اعتقادات واقعی برای خواصّ حجّت نیست، زیرا دست شرع از آشکار ساختن حقایق اعتقادی برای عموم بسته است. این مقاله به گزارش، تحلیل و نقد این دیدگاه که به یک معنا چالشی بزرگ در برابر امکان تولید علم دینی نیز هست، اختصاص دارد. دیدگاه یادشده که دستاویز مخالفان ابن سینا هم قرار گرفته است، افزون بر اشکالاتی که خود بدان ها مبتلاست؛ با دیگر آرای ابن سینا نیز سازگار نیست و او در آثار بعدی خود بر آن پایدار نمانده است.